- wyzu|ć
- pf — wyzu|wać impf książk.
Ⅰ vt (pozbawić) to deprive [osobę] (z czegoś of sth)
- wyzuć kogoś z majątku/dziedzictwa to deprive sb of their estate/inheritanceⅡ wyzuć się — wyzuwać się (pozbywać się) to lose vt- wyzuć się z ambicji to abandon all ambition
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary. 2003.